ლოცვანი სინანულისანი

გამოკრებულნი - პარაკლიტონის ორშაბათის და სამშაბათის სინანულის კანონიდან,
მარხვანიდან და უძველესი იადგარიდან

ლოცვანი შეიძლება შესრულდეს ყოველდღიურად ან აღსარების წინ

მოვიდა უფალი, მოვიდა ცხორებად,
ხსნად ცოდვილთა და შეწყნარებად მონანულთა.

ლოცვითა წმიდათა მამათა ჩვენთათა, უფალო, იესუ ქრისტე, ღმერთო ჩვენო, შეგვიწყალენ ჩვენ.

დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან, ამინ.

უფალო შეგვიწყალენ (12-გზის).

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მოვედით, თაყვანის-ვსცეთ მეუფესა ჩვენსა ღმერთსა;
მოვედით, თაყვანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა მეუფესა ღმერთსა ჩვენსა;
მოვედით, თაყვანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ თვით ქრისტესა მეუფესა და ღმერთსა ჩვენსა;

მიწყალე მე ღმერთო დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცე უსჯულოებაი ჩემი. უფროის განმბანე მე უსჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე, რამეთუ უსჯულოებაი ჩემი მე უწყი და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განჰმართლდე სიტყვათაგან შენთა და სძლო სჯასა შენსა. რამეთუ ესერა უსჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან, რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყვარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე, მასხურო მე უსუპითა და განმწმიდე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. მასმინო მე გალობაი და სიხარული და იხარებდნენ ძუალნი დამდაბლებულნი. გარე მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უსჯულოებანი ჩემნი აღხოცენ. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემთანა ღმერთო და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისაითა დამამტკიცე მე. ვასწავლნე უსჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცნენ. მიხსენ მე სისხლთაგან ღმერთო, ღმერთო ცხოვრებისა ჩემისაო; იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახვენ და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. რამეთუ უკუეთუმცა გენება მსხვერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხნი არა გთნდეს. მსხვერპლი ღმრთისა არს სული შემუსვრილი, გული შემუსვრილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხყოს. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღაშენენ ზღუდენი იერუსალიმისანი. მაშინ გთნდეს მსხვერპლი სიმართლისა, შესაწირავი და ყოვლად დასაწუელი; მაშინ შესწირენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზვარაკნი.

კონდაკი, ხმა 6

უსწავლელთა მასწავლელო და სიბრძნისა მომცემელო და გლახაკთა ხელის აღმპყრობელო, მეუფეო ქრისტე, განამტკიცე და განაბრძვნე გული ჩემი და მომეც მე სიტყვაჲ, სიტყვაო ღმრთისაო, რათა ლმობიერად გიღაღადებდე: ჰოჲ, მრავალმოწყალეო, მომეც კურნებაჲ და შემიწყალე მე.

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

სულო ჩემო, სულო ჩემო, აღსდეგ რასა გძინავს, აღსასრული მოახლოებულ არს, და გეგულვების შენ აღშფოთნება, განიღვიძე, რათა შეგიწყალოს შენ ქრისტემან ღმერთმან, რომელი ყოველგან არს და ყოველსავე აღავსებს.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ცხოვრებისა გზათა შეცდომილმან, ღმრთისმშობელო, ცოდვითა, და უსჯულოებითა, და გულისწყრომითა დავაბნელე ყოველივე სულისა ჩემისა სიკეთე, და აწ გევედრები: შემწე მეყავ და მიხსენ ყოვლისა სიბოროტისაგან.

იბაკონი სინანულისანი

შეცოდებულო სულო ჩემო, ჟამი არს სინანულისაჲ, რად გიყვარს სოფელი ესე, რამეთუ საწუთო არს? შემაძრწუნა მე სიკვდილმან, მიფარვამან მიწისამან შემაყვარა მე მოქცევაჲ და სინანული, იტყვის უფალი ძალთაჲ; არა მნებავს სიკვდილი ცოდვილისაჲ, არამედ მოქცევაჲ და სინანული. იტყვის ნეტარი პავლე, ნესტვი ეკლესიათაჲ: სადა არნ ცოდვაჲ, მუნ უფროჲსად აღემატის მადლი. სინანულითა განმბანე მე, იესო, ემბაზსა წმიდასა იორდანესა, რათა შენ მიერ შევიდე ქორწილსა მას სამეუფოსა და ვპოვო დიდი წყალობაჲ.

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

საშინელისა მისთვის და შემაძრწუნებელისა დღისა შეძრწუნებულ არს სული ჩემი, უფალო, რამეთუ ყოველნი დღენი ცხოვრებისა ჩემისანი უდებებით აღვასრულენ. მცნებაჲ შენი მნებავს დამარხვად და მხდომი მტერი განმაშორებს მე შენგან. არამედ შენ, მოწყალეო და კაცთმოყვარეო უფალო, მოყავ ჩემდა ძლიერი ეგე ხელი შენი და აღმომიყვანე სიღრმეთაგან ცოდვათა ჩემთაჲსა. მიხსენ, ღმერთო, და შემიწყალე მე.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ზღვაჲ არს ცოდვისაჲ გვამი ჩემი, მაცხოვარ, და ღელვათაგან უშჯულოებათა ჩემთაჲსა იგვემების სული ჩემი, მოწყალე. არამედ, ყოვლად დიდებულო, მომმადლე მე სინანული და მოტევებაჲ ცოდვათაჲ, ვითარცა იგი ოდესმე პეტრეს მიჰმადლე და განიბანა ცრემლითა. კაცთმოყვარეო უფალო, დიდებაჲ შენდა.